Wij zijn Marien en Yvonne Kroon en wonen met onze drie kinderen Milou, Lisanne en Frans in Floresti, een dorp vlakbij Cluj – Napoca een stad in het hart van Transsylvanie in Roemenie.
Hoe het begon
Wij hebben in mei 2000 ons comfortabele leventje in Waddinxveen achter ons gelaten om te gaan wonen en werken in Roemenie. We zijn uitgezonden door Christen gemeente Bethel. www.bethel-boskoop.nl
De eerste 4,5 jaar werkten wij bij een Amerikaanse organisatie in Cluj – Napoca waar wij veel hebben geleerd. Na die periode geloofden wij dat het tijd was om een nieuwe stap te nemen en een andere weg in te gaan.
Nieuw begin
In 2005 zijn wij begonnen bij ons in de wijk, wij waren op zoek naar iets nieuws en het was juist in die tijd dat een medewerker van de Katapult ( een trainingsschool voor kinderwerk van Herman Boon) ons belde met de vraag of zij hun outreacht met studenten bij ons mochten doen. Wij hadden niets met kinderwerk in onze woonplaats en waren verbaasd dat dit op ons pad kwam. Wij probeerden Herman te overtuigen dat wij geen kinderwerk hadden maar, hij bleef volhouden dat zij naar ons toe moesten komen.
In ons dorp, Floresti, hadden wij een zigeunerkerkje gehuurd, het feest kon beginnen. Op de derde dag van het programma kwamen er al 180 zigeuner kinderen naar het programma toe. (Het dorp telt 2000 zigeuners) Nadat Herman vertrokken waren zijn we doorgegaan met een wekelijks kinderprogramma, waar nog steeds circa 60 kinderen naar toe komen.
Doordat we met zigeunerkinderen werkten, kwamen we er al snel achter dat veel van hen hun school niet afmaken. Binnen de gezinnen zie je veel alcoholmisbruik, armoede, agressie, slechte huisvesting en sociale problemen. Om een simpele baan te krijgen moet je in Roemenie al snel 8 jaar school hebben gehad. De kans op een baan wordt zonder 8 jaar scholing erg klein. Veel van deze zigeunerkinderen komen nooit aan de 8 jaar school. Sommigen kunnen niet eens naar school omdat ze geen geboorte akte hebben, voor de overheid bestaan ze dus niet.
Naschools opvang
Wij kregen visie voor een naschools opvang waar wij de kinderen verder kunnen helpen met bijscholing en huiswerkbegeleiding op een plek waar zij veilig zijn en zich even kind mogen voelen.We hadden geen ervaring in het onderwijs. Toch werd er voorzien op wonderbaarlijke wijze. Als Roemeense stichting hebben wij in het najaar van 2005 een huis aangekocht. Na 6 maanden verbouwen is het huis opengegaan en de eerste 30 kinderen werden ingeschreven voor het programma. Het huis heet Casa Speranta wat
betekent Huis van Hoop. Inmiddels is het aantal kinderen gegroeid tot 45, naast een maaltijd en hulp bij het onderwijs geven wij hen bemoediging, aandacht en veel liefde. Na een jaar in het programma is er al veel verandering te zien bij de kinderen die mee doen aan het programma, zowel in leerprestaties als in hun persoonlijkheid. Liefde is de basis van ons werk en die basis komt ook terug in al onze projecten. Naast de naschools opvang is er op maandag een moeder programma waar moeders les krijgen in opvoeding, hygiëne en medicijngebruik. Op woensdag is er vrouwenprogramma met zingen en bijbelstudie. Vrijdag is het kinderprogramma gevolgd door het tienerprogramma. Op zondag hebben we kerk waar elke week al 60 mensen op af komen.
We hebben wonderen zien gebeuren , maar het mooiste is de verandering te zien in de harten van de kinderen en hun ouders. Wij zijn in staat geweest om hun vertrouwen te winnen en zijn enorm dankbaar dat we dit werk mogen en kunnen doen.