Geschreven door de leerlingen van De Passie Wierden.
Donderdag 28/5
Vandaag was het dan eindelijk zover… Roemenië!!! We begonnen de dag om 4uur ’s nachts op school. Na een gebed en het afscheid van de ouders vertrokken we dan echt. Het was begonnen. Met de bus vertrokken we naar Dortmund. Vlak voor dat we als groep gingen inchecken moest al het voedsel op zijn. Omdat dit niet lukte hebben we het gedoneerd aan een zielige zwerver met een petje. Toen we eindelijk in het vliegtuig zaten duurde het vrij lang voordat we vertrokken. Toen bleek dat we het voedsel gewoon mochten houden. Zonde van het voedsel… Na een gigantisch kofferincident met 3 kwartier vertraging konden we eindelijk vertrekken. We zaten wel wat krap, behalve Susanne die kon haar benen gewoon strekken. Toen we eindelijk geland waren, na wat benauwde momenten tijdens de landing, gingen we met 2 kleine busjes naar de airport. Kort daarna konden we gelukkig vertrekken richting het hotel. Toen we bij het hotel aangekomen waren, werden de kamers eerst grondig geïnspecteerd. Na vele ongelukken met kapotte bedden en uit elkaar gevallen douches gingen we op weg naar het gebouw van stichting Charis. Na een (lekkere) lunch van brood met ongeïdentificeerd flubberig roze beleg gingen we aan het werk. Er werd geschuurd, gegraven en gesjouwd. Na een lange dag werken gaan we nu avondeten.
Vrijdag 29/5
Om acht uur werden we wakker. De eerste chagrijnige koppen waren al te zien (Pieter, die dacht dat die zich had verslapen). Nadat we waren opgestaan kregen we ontbijt. Daarna gingen we naar het werk. Op het terrein van Charis aangekomen werden we aan het werk gezet. We zijn verder gegaan met de klusjes van gisteren. Tussen de middag hebben we een lekkere lunch gehad. Na de lunch hebben we voorbereidingen getroffen voor de spelmiddag. Om 1 uur kwamen de eerste kinderen (4 t/m 7) binnen. Om te zorgen dat ze niet van de bomen aten stond bijna de hele klas op de wacht. Dit hielp niet echt want een aantal kinderen renden de hele tijd weg. Gelukkig waren Jelco en Gerben er om er achter aan te rennen. We begonnen met onze dansjes die we hadden ingestudeerd, de meiden hun eigen dansje en de jongens de haka. De kinderen waren erg enthousiast (op 1 na die moest huilen door Niels). De jongens hebben hun haka wel 4 keer moeten opvoeren. Om 3 uur kwamen de volgende kinderen (7 t/m 11). Deze groep was iets rustiger. Nadat we 2 ijsjes hebben gehad gingen we opruimen en terug naar het hotel. Na een ongeval op Gerben zijn kamer hebben we een lekker diner gehad (dit gold voor de meeste van ons, niet iedereen vond dit lekker want de kippen die we aten zagen we gister nog naast het hotel lopen). Vanavond is de voetbalwedstrijd tussen de Nederlanders en de Roemenen (we hebben het gevoel dat we dit niet gaan winnen). We hebben een erg leuke dag gehad en hopen dat we vannacht lekker kunnen slapen.
Zaterdag 30/5
Vandaag hebben wij weer een drukke dag gehad. We hebben eigenlijk de hele dag gewerkt. Twee groepjes gingen de Roma-wijk in, de anderen bleven werken op het terrein van de stichting. De groep in de Roma-wijk hebben een dak en een raamkozijn vervangen en oliebollen gegeten, de groep op het terrein (o.a. wij) hebben een soort waterfilteringssysteem gemaakt en verder gewerkt aan een pad. Dave is nu een kreeft en meneer Scholten bijna. Na de zware, uitputtende dag hard werken, in de brandende zon, zijn we even naar een plaatselijk winkeltje gegaan. Daar hebben we eten gekocht en daarna deden we een tafeltennis toernooi (meneer Wassink reek zichzelf de prijs uit). Ondertussen had groep 3 corvee, waarvan bepaalde personen vergaten mee te helpen af te wassen (Dave:”Kuch kuch Randy kuch kuch”). Het eten was weer erg lekker, bij de lunch van die kooldingen met vlees (geen idee) en ’s avonds pizza.
Zondag 31/5
Vanochtend konden we ‘uitslapen!’ Om half 9 zaten we aan het ontbijt. Na een preek van meneer Wassink over stoute kindertjes gisteravond, hebben we de tafel afgeruimd en een bergwandeling gemaakt. Hiervoor moesten we over een hangbrug die heel erg wiebelde waardoor Marlijn nogal moest gillen. De top bereiken was nogal lastig, maar met veel gehijg heeft bijna iedereen het gehaald. Hier hebben we mentortijd gehad waar we goeie gesprekken hebben gevoerd en veel water hebben gedronken. Ook hebben we op de top van de berg veel selfie’s gemaakt met de omgeving. Daarna zijn we afgedaald en hebben Lieke en Marlijn geposeerd met een stier. Vervolgens hebben we ons opgefrist en zijn we naar het terrein van St. Charis gegaan, waar we ons gingen voorbereiden op de kerkdienst. Veel warme uren later kwamen de Roma’s aangesloft en zijn we in een intensieve kerkdienst beland. Na een halfuur zingen konden we eindelijk zitten. De mensen van muziek hebben ‘een rivier vol van vrede’ gezongen, waarna Gerben zei dat hij nu het weerbericht in het Roemeens wel kon gaan vertellen. (Cada = regen, dus een regenboog is een Cadaboog.) Na een kerkdienst van bijna drie uur kwamen we terug bij ons hostel en daar gingen we wat eten. Bij sommigen ging de spaghetti carbonada er lekker in, bij anderen kwam het er heel vies uit. Tenslotte gingen we een emotionele film kijken die volgens Marlijn leuk is omdat ze gingen kussen. Laten we nu maar eens naar bed gaan, wekker om 7:00 zetten en morgen dagje werken.
Maandag 01-6
Het laatste verslag alweer. We kunnen terug kijken op een intensieve, indrukwekkende week. Hetgeen wat ze gemist hebben aan onderwijstijd in het lokaal is ruimschoots goedgemaakt door momenten waar ze hun hele leven wat aan hebben. Leerlingen noemen ook de manier waarop ze als groep met elkaar zijn omgegaan als een waardevol proces waar ze als klas door heen zijn gegaan de afgelopen dagen. In de stille tijd groepjes werden voorzetjes gegeven om bewust te worden van hetgeen wat ze zien en hoe ze zich gedragen tijdens een intensieve week waarbij je dicht op elkaar zit. Je dienstbaar op stellen naar je medemens en klasgenoten voerden de boventoon in zulke gesprekken. Alle details eromheen hebben jullie de afgelopen dagen zelf kunnen lezen. Ondanks dat velen hier graag nog zouden willen blijven zien we echter ook uit om onze familie en vrienden morgen weer te zien. Vandaag hebben we voor het laatst op/buiten het terrein van stichting Charis gewerkt! In de romawijk heeft 1 groepje het plafond in een huis afgewerkt en een ander groepje heeft de kozijnen afgemaakt. Op het terrein is het straatje afgemaakt door een groepje en het andere groepje heeft de kerk geverfd. Na het werk hebben we een groepsfoto gemaakt (zie foto) en zijn we vertrokken richting de shopping mall. Het was best raar dat een paar kilometer weg van de romawijk een super luxe winkelcentrum was. Na het winkelen zijn we gaan eten in een restaurant. Na lange tijd wachten had bijna iedereen zijn eten op, maar helaas was het eten van Susanne, Lonneke en Elisa nog niet gebracht. Na lange gesprekken met de obers zijn ze maar naar de KFC geweest omdat het eten niet op tijd geleverd werd. Toen gingen we weer terug naar het hotel in de taxi’s. En dat was leuk. Toen namen we afscheid van st Charis. We vinden het jammer dat we weg moeten! Talitha Ruth wilde liever hier blijven. Maar helaas mocht dat niet…. We gaan vannacht weer terug en we moeten om 3 uur weer opstaan.
