Het is al weer even geleden dat ‘The Shelter’ uit Haarlem op bezoek was in Floresti Roemenie, een fotoverslag is er van hun bezoek al verschenen en nu zoals beloofd enkele ervaringen van een paar deelnemers.
Frieda (47 jaar) Over het vrouwenprogramma!
“Op woensdagochtend was het vrouwenochtend, daar gingen wij met 4 vrouwen van ons team naar toe. Zo geweldig wat Yvonne en haar team daar voor de vrouwen betekend. Als wij binnen komen proef je al meteen een geweldige sfeer tussen de teamleden, we zitten in een kring en er wordt gebeden voor elkaar en voor de vrouwen, en het programma.
Daarna komen de vrouwen binnen, Een van de teamleden is al aan het gitaar spelen en één van de vrouwen gaat bij haar staan zingen en heeft een prachtstem, samen zijn zij aan het zingen.Dan volgen er meer vrouwen, sommige gaan direct zitten en sommige komen direct naar je toe en ze omhelzen je en heten je welkom, zo een warme liefdevolle sfeer. De vrouwen die gaan zitten loop ik even naar toe om mijzelf voor te stellen, en ook die reageren meteen met een kus en/of omhelzing. Zo warm, zo liefdevol.
Dan gaan we zingen in het Roemeens ik krijg kippenvel, wat een geluid, wat een enthousiasme, wat een rust en wat een mooie stemmen. De vrouwen zingen uit volle borst, ze lachen en ze prijzen de Heer. Ik realiseer mij dat wij hebben God en alle luxe, deze vrouwen hebben alleen God, verder helemaal niets. Wat kan ik hier veel van leren, en wat zijn wij toch rijk.
Ik mag mijn getuigenis geven, delen wat God in mijn leven heeft gedaan, maar ik voel me zo rijk, ik voel me zo gezegend, ik schaam mij voor de mooie kleding die ik kan kopen en zij niet.Het liefst zou ik mijn kleding direct uitdoen en weggeven, maar dit kan niet.We hebben als team zakken met kleding en schoenen meegenomen wat later uitgedeeld gaat worden, al is dit een druppel van wat er nodig is.”
Chananja Santman (19 jaar) Over kinderprogramma en Tienerprogramma
“Aan mij de eer om vandaag een stukje te schrijven over de afgelopen dag.Temperaturen vandaag waren kort gezegd zeer aangenaam. Na een ochtend met ontbijt (en zingen voor Floor), stille tijd en tijd van aanbidding, werd het tijd naar Charis te gaan. Hier aangekomen begon het al vrij snel te regenen.
Nu kennen we in Nederland aardige hoosbuien, nou in Roemenië kunnen ze er ook wat van! Ondanks de regen kwamen er een 10tal kinderen en hebben we ze in een klein groepje kennis laten maken met het evangelie door armbandjes met kraaltjes. Na een dansje en een beeldend praatje van Kees was het middagprogramma weer over. De regen was inmiddels ook gestopt en na een uurtje kwamen de tieners en kon de rest van de groep helpen met het klussen bij de speeltoestellen voor de kinderen.
De tienermeiden waren ook deze avond weer erg open en genoten van de dans die ze aangeleerd kregen. Ons konden ze verrassen met een typische Roemeense dans waarna er meer openheid was over de manier waarop wij dansen zien en gebruiken. De (jongere) heren konden zich ’s avonds vermaken met een lekker potje voetbal met de jongens uit de wijk. Het was weer ontzettend bijzonder om te zien dat de kinderen ons begonnen te herkennen en dat ze genoten van de aandacht die we voor ze hadden. Ik zelf geniet van de mogelijkheid die we hebben om dat ene kind door een glimlach en een liefdevolle knuffel te kunnen laten weten dat God van ze houd! Ik ben benieuwd wat God ons morgengaat brengen. Ik hoorde iets over regen en een kinderkoor :)”
Jesse (14 Jaar) Over zijn bezoek aan de wijk
“Ik ben vandaag in de wijk geweest! Het was echt heel erg interessant. Overdag is bijna iedereen buiten. De rest zit meestal binnen tv te kijken. Buiten zitten de wat oudere mensen op een stoel voor hun huis en de kinderen vooral aan het rondlopen. Toen we aan kwamen lopen, renden de kinderen op ons af. Ze kende ons al van de dagen ervoor op de de plek waar we met ze voetballen. Iedereen springt je gelijk in de armen. Dit is soms erg zwaar met vijf kinderen op je rug. Ondanks dat we niet dezelfde taal spreken, begrijpen de kinderen de meeste dingen als je het met een glimlach zegt. In de huizen zie je erg veel kleden. Wat mij opviel is dat de televisie aan stond terwijl er niemand naar kijkt. In de huizen is het erg opgeruimd wat je niet verwacht als je voor het huis staat. De mensen zijn erg aardig en gastvrij. Voor mij was dit een erg leuke ervaring en ik had het niet willen missen.”